Typ: | tramwajowa, daw. autobusowa |
Lata budowy: | 1977-1980 |
Powierzchnia: | ok. 3 ha |
Ilość budynków: | 6 |
Ilość torów przelotowych: | 21 |
Ilość torów ślepych: | 3 |
Ilość torów połączonych z PKP: | 1 |
Wydział: | S3 |
Budowa obiektu rozpoczęła się w 1977 roku. Jest pierwszą zajezdnią w Poznaniu, w której wszystkie miejsca postojowe ulokowane są tylko i wyłącznie na otwartym terenie a nie w halach. W roku 1979 podłączono pętlę Starołęka z wjazdem do zajedni, położono podziemną instalację elektryczną świetlnej sygnalizacji oraz telewizji (monitorującej). W planach było stworzenie nowoczesnej zajezdni z systemem monitorującym tory postojowe, dzięki którym dyspozytor mógłby kierować ruchem wagonów wjeżdżających i opuszczających zajezdnie. Pierwsze tramwaje pojawiły się na początku 1980 roku.
Swojego czasu MPK miało jednak duże kłopoty z pomieszczeniem nie tylko tramwajów ale również autobusów. Rezultatem tego było oddanie na potrzeby autobusów jednej z hal jakie znajdują się na Fortecznej. Zajezdnia dla autobusów zlokalizowana została po drugiej stronie ulicy Fortecznej. W 1987 roku autobusy całkowicie opuściły teren zajezdni.
Początkowo zajezdnia miała na stanie wozy typu 102N i 102Na, później dołączyły do nich również 105N. W 1997 roku stała się domem dla Tatr RT6N1, z kolei od 2011 roku zaczęły nocować tutaj Moderusy Beta.
Na terenie zajezdni mieści się również Ośrodek Szkolenia Zawodowego MPK Poznań.