Tramwaj typu 102Na jest zmodyfikowaną wersją wagonu 102N. Po tym gdy okazało się, że pochylona ku przodowi szyba w "kanciaku" odbija światło z zewnątrz i utrudnia motorniczemu widoczność, postanowiono montować przednią i tylnią ścianę wagonu taką jak w znanych wcześniej wagonach 13N.
Wagon 102Na, o długości 19 300 mm jest tramwajem dwuczłonowym, sześcioosiowym, jednostronnym i jednokierunkowym. Wagon ten jest napędzany czterema silnikami. Skrajne wózki są napędowe a środkowy,umieszczony pod przegubem, jest toczny. W tramwaju 102Na zastosowano rozruch oporowy, co oznacza, że moc rozruchu i hamowania zależy od zwartych za pomocą styczników, oporników. Pracę styczników reguluje się ręcznym nastawnikiem jazdy. Posiada on 20 stopni jazdy oraz 22 stopnie hamowania i pozycję zero. W niskie napięcie (40V) zaopatruje wagon przetwornica umieszczona w członie "A" wagonu. W oryginalnej wersji jest to przetwornica wirująca, obecnie w poznańskim wagonie 102Na #71 zamontowana jest przetwornica statyczna.
Do Poznania trafiło 65 sztuk w latach 1970-73. Z całej serii, która przybyła do stolicy Wielkopolski ostały się dwa egzemplarze. Oprócz wagonu #71, ocalał również wagon #42, który został przekazany do Warszawy i tam pełni funkcje wagonu historycznego.
Eksploatacje liniową 102Na #71 rozpoczęto 21.02.1973 roku, a zakończono 10.09.2013 roku. Z dniem 27 listopada 2013 roku wagon przekwalifikowany został z liniowego na historyczny. Ostatnią linią w Polsce, na której można było spotkać "księżniczkę" była linia 4/3. Obecnie jest wykorzystywany podczas przejazdów okolicznościowych.